استانداردهای حسابداری ایران

دانلود استاندارد حسابداری شماره 41 – افشای منافع در واحدهای تجاری دیگر

دانلود استاندارد حسابداری شماره 41 – افشای منافع در واحدهای تجاری دیگر (مصوب 1398)

هدف

1- هدف این استاندارد، الزام واحد تجاری به افشای منافع اطلاعاتی است که استفاده‌ کنندگان صورتهای مالی را قادر به ارزیابی موارد زیر کند:

الف. ماهیت منافع آن در واحدهای تجاری دیگر و ریسکهای مرتبط با آن منافع؛ و

ب. آثار آن منافع بر وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریانهای نقدی واحد تجاری.

دستیابی به هدف

2- برای دستیابی به هدف مندرج در بند 1، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا یکند:

الف.  قضاوتها و مفروضات عمده‌ای که در تعیین موارد زیر بکار گرفته است:

1- ماهیت منافع آن در واحد تجاری دیگر یا مشارکت دیگر؛

2- نوع مشارکتی که در آن منافع دارد (بندهای 8 تا 10)؛

3- احراز تعریف واحد تجاری سرمایه‌گذاری، در موارد مقتضی (بند 11)؛ و

ب. اطلاعاتی درباره منافع واحد تجاری در:

1- واحدهای تجاری فرعی (بندهای 13 تا 22)؛

2- مشارکتها و واحدهای تجاری وابسته (بندهای 30 تا 34)؛ و

3- واحدهای تجاری ساختار‌ یافته‌ ای که توسط واحد تجاری کنترل نمی‌شوند (واحدهای تجاری ساختار یافته تلفیق‌نشده) (بندهای 35 تا 43).

3- چنانچه موارد افشای الزامی در این استاندارد به همراه افشاهای مقرر در سایر استانداردهای حسابداری، موجب دستیابی به هدف مندرج در بند 1 نشود، واحد تجاری باید هرگونه اطلاعات اضافی را که برای دستیابی به این هدف لازم است، افشا کند.

4- واحد تجاری باید سطح جزئیات مورد نیاز برای دستیابی به هدف افشا و میزان تأکید بر هر یک از الزامات این استاندارد را مورد توجه قرار دهد. واحد تجاری باید موارد افشا را به‌گونه‌ای تجمیع یا تفکیک کند که اطلاعات مفید، به دلیل افشای حجم زیادی از جزئیات بی‌اهمیت یا تجمیع اقلام با ویژگیهای متفاوت، پنهان نماند (به بندهای ب2 تا ب6 مراجعه شود).

دامنه ی کاربرد

5-  این استاندارد باید توسط یک واحد تجاری که در هر یک از موارد زیر منافع دارد، بکار گرفته شود:

الف. واحدهای تجاری فرعی

ب. مشارکتها (یعنی عملیات مشترک یا مشارکتهای خاص)

پ. واحدهای تجاری وابسته

ت. واحدهای تجاری ساختار یافته تلفیق‌ نشده.

6- به استثنای مورد توصیف‌شده در بند ب17، الزامات این استاندارد برای منافع اشاره‌ شده در بند 5 که طبق استاندارد حسابداری 31 داراییهای غیرجاری نگهداری‌ شده برای فروش و عملیات متوقف‌ شده، به عنوان نگهداری‌ شده برای فروش یا عملیات متوقف‌ شده طبقه‌بندی می‌شود (یا در مجموعه واحد طبقه‌ بند‌ی‌ شده برای فروش یا عملیات متوقف‌ شده قرار می‌گیرد)، کاربرد دارد.

7- این استاندارد در موارد زیر کاربرد ندارد:

الف.  طرحهای مزایای بازنشستگی یا سایر طرحهای مزایای بلندمدت کارکنان که استاندارد حسابداری 33 مزایای بازنشستگی کارکنان در مورد آنها کاربرد دارد.

ب. صورتهای مالی جداگانه واحد تجاری که استاندارد حسابداری 18 صورتهای مالی جداگانه (تجدیدنظرشده 1398) در مورد آنها کاربرد دارد. با وجود این:

1- اگر واحد تجاری در واحدهای تجاری ساختار یافته تلفیق‌ نشده منافعی داشته باشد و صورتهای مالی جداگانه را به عنوان تنها صورتهای مالی خود تهیه کند، باید الزامات بندهای 35 تا 43 را در تهیه صورتهای ‌مالی جداگانه بکار گیرد.

2- یک واحد تجاری سرمایه‌گذاری که در صورتهای مالی آن، تمام واحدهای تجاری فرعی طبق بند 33 استاندارد حسابداری 39  صورتهای مالی تلفیقی (مصوب 1398) به ارزش منصفانه اندازه‌گیری می‌شوند و تغییرات ارزش منصفانه در سود یا زیان دوره منعکس می‌گردد، باید موارد افشای الزامی مرتبط با واحدهای تجاری سرمایه‌گذاری طبق این استاندارد را ارائه کند.

پ. منافع یک واحد تجاری که در مشارکت سهیم است اما کنترل مشترک بر آن ندارد؛ مگر ‌اینکه آن منافع منجر به نفوذ قابل ملاحظه در توافق شود یا منافعی در واحد تجاری ساختار یافته باشد.

ت. منافع در واحد تجاری دیگر که طبق استاندارد حسابداری 15 حسابداری سرمایه‌گذاریها به حساب منظور می‌شود. با وجود این، واحد تجاری باید این استاندارد را در موارد زیر بکار گیرد:

1- هرگاه آن منافع، منافع در واحد تجاری وابسته یا مشارکت ‌خاص باشد که طبق استاندارد حسابداری 20 سرمایه‌گذاری در واحدهای‌ تجاری وابسته و مشارکتهای خاص (تجدیدنظرشده 1398)، به ارزش منصفانه اندازه‌گیری می‌شود و تغییرات ارزش منصفانه در سود یا زیان دوره منعیکس می‌گردد؛ یا

2- هرگاه آن منافع، منافع در یک واحد تجاری ساختار یافته تلفیق‌ نشده باشد.

 

جهت مشاهده متن کامل استاندارد فوق اقدام به دانلود از طریق کلید زیر نمائید

( رمز فایل فشرده : accamj.com )

منبع : سازمان حسابرسی